Co w trawie piszczy :)

U nas lato w pełni. Wszystko szybciej się dzieje w tym roku. Już kwitną wrzosy i wieczorami pachnie jesienią, choć przecież lipiec to najbardziej letni miesiąc. Jest ciepło i pięknie. Dzieci powyjeżdżały ma na wakacje, zostałam z najmłodszym i czas mija mi pomiędzy pracą, ogrodem i miłymi domowymi sprawami. Wszystko pięknie kwitnie, głównie róże, ale też hibiskusy i moja nowa miłość hortensje ogrodowe.
W tych jakże sprzyjających okolicznościach przyrody skończyłam nową powieść i tym razem po raz pierwszy w upale i słońcu nie pisałam o świętach :) Żadnej zimy, mrozu i wichury :) Wręcz przeciwnie piękna, złota polska jesień.
Premiera 19 września.
A o czym opowiadać będzie historia? Oto opis okładkowy

Czasem spalone mosty to najlepszy początek. Justyna popełnia wielki błąd, po którym nie może już wrócić do dawnego życia: pracy w eleganckim biurowcu, wygodnego apartamentu i związku, który opiera się na przyjemności. Janek wszystko zrobił jak należy, a jednak na każdym polu ponosi klęskę. Ma kłopoty finansowe, beznadziejna pracę, której nie znosi, a jego dzieci są zaniedbane. Tych dwoje spotka się przypadkiem. Zderzenie dwóch światów sprawi, że życie obojga na zawsze się odmieni.

Czy starczy im odwagi, by poszukać szczęścia trochę dalej niż na wyciągnięcie dłoni? Ruszyć za horyzont, do miejsca, które wydaje się być najmniej odpowiednie, a jednak kusi z wielką mocą?

Opowieść o poszukiwaniu spełnienia i własnego miejsca na ziemi.

Zapraszam serdecznie do świata dwojga ludzi, którzy z różnych przyczyn, własnych błędów lub wypadków losowych, na które nie mieli żadnego wpływu muszą swoje życie zbudować na nowo. W tej historii są wszystkie składniki, za które cenicie moja poprzednie powieści: wciągająca akcja, emocje, ciepło, relaks i życiowa pociecha. Bardzo cenię zdanie stałych Czytelników i staram się dawać im to, co najbardziej lubią i czego potrzebują.

Niebawem okładka i link do przedsprzedaży i tym samym letnia błogość znów zmieni się w pełne napięcia oczekiwanie na Wasze pierwsze opinie :)

Pozdrawiam Was ciepło i życzę dobrego dnia w środku tygodnia i na weekend. To jedna z najpiękniejszych rzeczy, jakie mogą człowieka spotkać. Dobre, piękne, zwyczajne dni. Ich jest przecież najwięcej.

Poniżej garść wieści ogrodowych, w tym z łąki kwiatowej, która jeszcze niedawno cała w błękitach, teraz stała się żółto pomarańczowa jak słońce. Nie wiem, jak długo przetrwa, bo nasz pies też ją kocha i ta miłość objawia się niestety w ten sposób, że uwielbia się w niej tarzać, kopać i robić tunele. Jest to miłość bez wzajemności, kwiatom to nie służy :) Jak pogodzić ich sprzeczne oczekiwania, nie wiem :)